Tijdens m'n verblijf werd me verschillende malen gevraagd door Sint-Petersburgers welke stad ik leuker vond: Sint-Petersburg of Moskou. Daar hoefde ik nooit zo lang over na te denken en ik antwoordde dan ook steevast met Moskou. Dat leverde iedere keer een verbaasde blik op, want zij dachten daar toch anders over. Moskou is zo druk en gehaast terwijl Sint-Petersburg zo veel rustiger is, zeiden ze.
Die laatste uitspraak kon ik maar niet bevatten. Nou kom ik zelf ook uit een miljoenenstad van 0,2 miljoen inwoners (Eindhoven), maar daardoor zie is het lastiger om de verschillen te zien tussen een stad van 5 miljoen en 10 miljoen inwoners. Dat is gewoon veel. Hoe kon Moskou nou zoveel drukker zijn als je in Sint-Petersburg ook altijd toeterende auto's voorbij ziet razen en overvolle bussen bij de bushaltes ziet staan?
Maar na m'n weekendje aan Moskou heb ik er toch iets meer begrip voor wat ze in de noordelijke hoofdstad zeggen. Helemaal begrijpen doe ik het nog steeds niet, maar er zijn volgens mij meer auto's in Moskou die de (on)nodige verkeersopstoppingen veroorzaken. Daar komt ongeduld van.
Een duidelijker verschil dat ik tussen de twee steden heb gemerkt is de mate van verandering ten opzichte van drie jaar geleden dat ik er was. In Sint-Petersburg is ontzettend veel veranderd met het oog op buitenlandse bezoekers. Je ziet meer Engels op straat, in de menu's en in de metro. Musea en andere trekpleisters hanteren in mindere mate verschillende tarieven tussen Russen en buitenlanders. Het in mijn ogen onbeschofte fenomeen wordt nog steeds wel gehanteerd bij de Hermitage: 200 roebel entree voor Russen en 400 roebel voor de rest (resp. 5 en 10 euro). Nu is de hoeveelheid niet het probleem, dat heb ik er wel voor over om het Winterpaleis in te kunnen, maar deze openlijke discriminatie kan ik toch moeilijk verkroppen. Maar, het wordt langzaamaan minder. Sint-Petersburg lijkt steeds Westerser te worden.
Moskou daarentegen is amper veranderd in deze drie jaar en lijkt wat minder toegankelijk te zijn voor toeristen. De metro lijkt onveranderd en redelijk ontoegankelijk als je nog nooit in Moskou bent geweest en vooraf geen onderzoek hebt gedaan. Moskou is dus een beetje stugger en blijft meer een Russische stad. Maar dat kan je juist ook als een pluspunt zien.
Sint-Petersburg is dan wel moderner geworden in de afgelopen jaren, dat neemt nog niet weg dat ik gedurende de vier weken een aantal blasts-from-the-past ben tegengekomen. Zo zie je bij de mannelijke bevolking matjes en snorretjes die gewoon écht niet meer kunnen. Of hoor je op straat iemand een SMS ontvangen op iets dat heel erg als een Nokia 3310 klinkt. Of hoor je Shania Twain (wie?) met Ka-Ching door de supermarktspeakers. Nou is mij ondertussen wel duidelijk dat Russen vaak naar het verleden grijpen, gezien de roerige geschiedenis van het land, maar wat mij betreft mogen sommige dingen ook gerust losgelaten worden.
Dit was m'n laatste schrijven over de steden Sint-Petersburg en Moskou. Binnenkort sluit ik de blog af met een laatste post over de Russische taal.
Die laatste uitspraak kon ik maar niet bevatten. Nou kom ik zelf ook uit een miljoenenstad van 0,2 miljoen inwoners (Eindhoven), maar daardoor zie is het lastiger om de verschillen te zien tussen een stad van 5 miljoen en 10 miljoen inwoners. Dat is gewoon veel. Hoe kon Moskou nou zoveel drukker zijn als je in Sint-Petersburg ook altijd toeterende auto's voorbij ziet razen en overvolle bussen bij de bushaltes ziet staan?
Maar na m'n weekendje aan Moskou heb ik er toch iets meer begrip voor wat ze in de noordelijke hoofdstad zeggen. Helemaal begrijpen doe ik het nog steeds niet, maar er zijn volgens mij meer auto's in Moskou die de (on)nodige verkeersopstoppingen veroorzaken. Daar komt ongeduld van.
Een duidelijker verschil dat ik tussen de twee steden heb gemerkt is de mate van verandering ten opzichte van drie jaar geleden dat ik er was. In Sint-Petersburg is ontzettend veel veranderd met het oog op buitenlandse bezoekers. Je ziet meer Engels op straat, in de menu's en in de metro. Musea en andere trekpleisters hanteren in mindere mate verschillende tarieven tussen Russen en buitenlanders. Het in mijn ogen onbeschofte fenomeen wordt nog steeds wel gehanteerd bij de Hermitage: 200 roebel entree voor Russen en 400 roebel voor de rest (resp. 5 en 10 euro). Nu is de hoeveelheid niet het probleem, dat heb ik er wel voor over om het Winterpaleis in te kunnen, maar deze openlijke discriminatie kan ik toch moeilijk verkroppen. Maar, het wordt langzaamaan minder. Sint-Petersburg lijkt steeds Westerser te worden.
Moskou daarentegen is amper veranderd in deze drie jaar en lijkt wat minder toegankelijk te zijn voor toeristen. De metro lijkt onveranderd en redelijk ontoegankelijk als je nog nooit in Moskou bent geweest en vooraf geen onderzoek hebt gedaan. Moskou is dus een beetje stugger en blijft meer een Russische stad. Maar dat kan je juist ook als een pluspunt zien.
Sint-Petersburg is dan wel moderner geworden in de afgelopen jaren, dat neemt nog niet weg dat ik gedurende de vier weken een aantal blasts-from-the-past ben tegengekomen. Zo zie je bij de mannelijke bevolking matjes en snorretjes die gewoon écht niet meer kunnen. Of hoor je op straat iemand een SMS ontvangen op iets dat heel erg als een Nokia 3310 klinkt. Of hoor je Shania Twain (wie?) met Ka-Ching door de supermarktspeakers. Nou is mij ondertussen wel duidelijk dat Russen vaak naar het verleden grijpen, gezien de roerige geschiedenis van het land, maar wat mij betreft mogen sommige dingen ook gerust losgelaten worden.
Dit was m'n laatste schrijven over de steden Sint-Petersburg en Moskou. Binnenkort sluit ik de blog af met een laatste post over de Russische taal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten