Ik zit nu ruim een week in Rusland en heb in totaal vier lessen gehad in de Russische taal. Ik vind van mezelf dat ik niet mag mopperen met het niveau dat ik na een week heb gehaald.
Qua woordenschat denk ik dat ik nu tussen de 200 en 300 woorden (her)ken. Een aantal woorden wist ik al voor aankomst, maar het leeuwendeel heb ik de afgelopen week geleerd. Het is genoeg om advertenties en informatie tot op een zekere hoogte te kunnen lezen. Vaak loopt het mis bij hét cruciale woord in een slogan, alle andere woordjes daaromheen kan ik wel thuisbrengen. De persoonlijke overwinning van de week was het begrijpen van een yoghurtreclame in de metro.
De woordenschat omvat belangrijke werkwoorden (vragen, denken, begrijpen, etc.), basale supermarktproducten, cijfers en dagen van de week. Verder nog woorden over landen, talen, familieleden, beroepen en het wie-wat-waar (кто-что-где). Het is genoeg om te vertellen wie ik ben, wat ik doe en wanneer ik wat doe op de dag. Heel spannende materie dus.
Ik wist van tevoren dat veel woorden in grote lijnen overeenkomen in het Nederlands en Russisch, maar dat de overlap zo groot zou zijn dat had ik van tevoren niet gedacht. Daarom schat ik in dat mijn woordenschat nog vele malen groter is dan ik zonet aangaf, maar dat ik dat alleen nog niet weet. Laten we het schuiven onder de noemer van de known unknowns, vrij naar Donald Rumsfeld.
De grammatica is wel een verhaal apart, de vervoegingen van (werk)woorden vergen toch wel wat processortijd om tot een correcte Russische zin te komen. Met werkwoordsvervoegingen, meervouden en bijvoeglijke naamwoorden - afhankelijk van 37 dingen inclusief de stand van Saturnus - moet ik nog flink nadenken om tot een goede Russische zin te komen. Ik moet ook niet proberen al te lange zinnen te maken, want dan duikt er weer een grammaticaregel op waar ik nog niet van gehoord heb. Zie m'n vorige post over de Russische taal waarin ik twee losse dingen die ik geleerd had probeerde te combineren, waarbij ik minuten na plaatsing werd gewezen op m'n fout. Een en een is geen twee.
Het komt er op neer dat ik wel veel kan lezen en het een en ander kan luisteren, maar iets on-the-spot duidelijk kunnen maken is nog een stap te ver. Dat bleek van de week op straat toen ik vlakbij m'n appartement liep. Een Rus vroeg me de weg, en ik begreep precies wat hij bedoelde. Hij praatte langzaam en duidelijk en ik herkende zowaar de straatnaam waar hij naar toe wilde (Admiral'skiy Proyezd, ik had het ergens op de bewegwijzering zien staan). Maar ja, hoe zeg je in correct Russisch "sorry, ik herken de naam, maar ik weet niet hoe je daar precies komt"? Zover ben ik nog niet, ik zou het alleen met wat losse steekwoorden en handgebaren kunnen. Dus ik deed het maar af met "я не русский, sorry" ("ik ben niet Russisch, sorry). Ik weet het, in dit kleine zinnetje is al ruimte voor verbetering.
Maar ik ben pas op een kwart van m'n verblijf, en als ik zie hoeveel ik heb geleerd alleen al in de eerste week, ben ik vrij zeker dat ik de beste meneer begin oktober wel kan helpen om hem naar de Admiral'skiy Proyezd te wijzen. Overigens, ik kwam er iets later achter dat dat ook precies de straat was waar hij me de weg vroeg...
Qua woordenschat denk ik dat ik nu tussen de 200 en 300 woorden (her)ken. Een aantal woorden wist ik al voor aankomst, maar het leeuwendeel heb ik de afgelopen week geleerd. Het is genoeg om advertenties en informatie tot op een zekere hoogte te kunnen lezen. Vaak loopt het mis bij hét cruciale woord in een slogan, alle andere woordjes daaromheen kan ik wel thuisbrengen. De persoonlijke overwinning van de week was het begrijpen van een yoghurtreclame in de metro.
De woordenschat omvat belangrijke werkwoorden (vragen, denken, begrijpen, etc.), basale supermarktproducten, cijfers en dagen van de week. Verder nog woorden over landen, talen, familieleden, beroepen en het wie-wat-waar (кто-что-где). Het is genoeg om te vertellen wie ik ben, wat ik doe en wanneer ik wat doe op de dag. Heel spannende materie dus.
Ik wist van tevoren dat veel woorden in grote lijnen overeenkomen in het Nederlands en Russisch, maar dat de overlap zo groot zou zijn dat had ik van tevoren niet gedacht. Daarom schat ik in dat mijn woordenschat nog vele malen groter is dan ik zonet aangaf, maar dat ik dat alleen nog niet weet. Laten we het schuiven onder de noemer van de known unknowns, vrij naar Donald Rumsfeld.
De grammatica is wel een verhaal apart, de vervoegingen van (werk)woorden vergen toch wel wat processortijd om tot een correcte Russische zin te komen. Met werkwoordsvervoegingen, meervouden en bijvoeglijke naamwoorden - afhankelijk van 37 dingen inclusief de stand van Saturnus - moet ik nog flink nadenken om tot een goede Russische zin te komen. Ik moet ook niet proberen al te lange zinnen te maken, want dan duikt er weer een grammaticaregel op waar ik nog niet van gehoord heb. Zie m'n vorige post over de Russische taal waarin ik twee losse dingen die ik geleerd had probeerde te combineren, waarbij ik minuten na plaatsing werd gewezen op m'n fout. Een en een is geen twee.
Het komt er op neer dat ik wel veel kan lezen en het een en ander kan luisteren, maar iets on-the-spot duidelijk kunnen maken is nog een stap te ver. Dat bleek van de week op straat toen ik vlakbij m'n appartement liep. Een Rus vroeg me de weg, en ik begreep precies wat hij bedoelde. Hij praatte langzaam en duidelijk en ik herkende zowaar de straatnaam waar hij naar toe wilde (Admiral'skiy Proyezd, ik had het ergens op de bewegwijzering zien staan). Maar ja, hoe zeg je in correct Russisch "sorry, ik herken de naam, maar ik weet niet hoe je daar precies komt"? Zover ben ik nog niet, ik zou het alleen met wat losse steekwoorden en handgebaren kunnen. Dus ik deed het maar af met "я не русский, sorry" ("ik ben niet Russisch, sorry). Ik weet het, in dit kleine zinnetje is al ruimte voor verbetering.
Maar ik ben pas op een kwart van m'n verblijf, en als ik zie hoeveel ik heb geleerd alleen al in de eerste week, ben ik vrij zeker dat ik de beste meneer begin oktober wel kan helpen om hem naar de Admiral'skiy Proyezd te wijzen. Overigens, ik kwam er iets later achter dat dat ook precies de straat was waar hij me de weg vroeg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten