Na anderhalve week mis ik Nederland nog helemaal niet. Het is fijn om even te ontsnappen aan een land waar iedere wipkip aan 500 veiligheidsvoorschriften moet voldoen (330 vanuit Brussel, de overige 170 uit Den Haag). Of waar iedere stoeptegel dertig jaar voordat die überhaupt gelegd zou worden al op het bestemmingsplan stond. Rusland kan best wel wat meer regels en plannen gebruiken (en die komen er langzamerhand ook wel), maar het demonstreert ook dat Nederland nog prima zou kunnen functioneren met minder.
Een gebied waar in Rusland nog veel ruimte voor verbetering is, is het milieu. Na anderhalve week hier in Rusland gezeten te hebben vind ik al dat 'groene' gedoe in Nederland eigenlijk maar vrij zinloos. Wij gaan verantwoord in Toyota Priussen rijden, scheiden ons afval in achttien categorieën en schaffen heel stoer de gloeilamp af. Ondertussen wordt in Rusland al het afval op een grote hoop gegooid en stoten auto's hier iets meer roetdeeltjes uit per kuub. Alle lampen branden op energie waar weinig groen aan te bekennen valt. Onze inspanningen, met onze 17 miljoen inwoners in Nederland, is een druppel op een gloeiende plaat (verhit op Russisch gas). Alleen al in Sint-Petersburg en Moskou wonen bij elkaar zo'n 15 miljoen mensen, en dan heb ik het nog niet eens over de rest van Rusland die het niet zo nauw neemt. En dan heb je China nog.
Dat wil niet zeggen dat ik niets om het milieu geef. Ik zou hier graag een schonere lucht willen ruiken zoals ik thuis gewend ben, want waarschijnlijk zal het inademen van Peterburgse lucht m'n levensduur wel een half jaar verkorten. Laten we daarom eerst in deze landen eens de meest basale problemen oplossen voordat wij geld over de balk smijten met onzinnige subsidies en een verbod op gloeilampen.
Overigens denk ik wel dat er spaarlampen in de kroonluchters zitten van de Peterburgse metrostations.
Toch zijn de uitlaatgassen die je op straat ruikt niet genoeg reden om me terug te laten verlangen naar Nederland. Sint-Petersburg is een prachtige stad met veel gezichten. Je hebt het centrum met haar paleizen en kathedralen, op het Vasiljevski-eiland bevind je je zowaar in Rome, en als je wat richting het zuiden afzakt naar de Moskovsky Prospekt hangt er toch een beetje een zweem van de Sovjet-Unie. Het heeft allemaal z'n charme, vind ik.
Maar Sint-Petersburg is ook een levendige stad, ook in de minder mooie delen. Tussen al die grauwe flatgebouwen in de buitenwijken schuilen vele parkjes en speeltuintjes (zonder wipkippen), maar ook heel veel winkeltjes, kraampjes en eetgelegenheden. In Nederland is het allemaal wat meer gescheiden: dit is woongebied en dat is om te winkelen. Bovendien zijn veel supermarkten hier 24 uur per dag open, inclusief de zondagen. Al die bedrijvigheid zorgt ervoor dat er altijd volk op de been is, ook tot in de late uurtjes. Ik weet eigenlijk niet hoeveel klandizie een supermarkt om 4:30 uur 's ochtends aantrekt, want rond die tijd heb ik zelf vrij weinig behoefte om me naar een supermarkt te begeven.
Overigens is het aantal apotheken hier fenomenaal. In andere landen zie ik sowieso meer apotheken dan ik gewend ben, met name Duitsland komt zo in me op. Hier is de apotheekconcentratie nog wel wat hoger, ik weet zo drie apotheken te zitten binnen 5 minuten lopen (waarvan eentje in het appartementencomplex zit waar ik verblijf). Apotheken worden steevast opgevolgd door sushi-restaurants, opgevolgd door zoomagazins (dierenwinkels). Ik denk dat deze drie soorten zaken denk ik wel 60% van de commerciële instellingen opvullen hier in de stad. Dus als medicijnen, sushi of (huis)dieren je ding zijn, is dit een walhalla. Mogelijk dat dit niet uniek is voor Sint-Petersburg, maar misschien ook voor andere steden zoals Moskou. Dat ga ik volgend weekend eens controleren.
Komend weekend zal deels besteed worden buiten Sint-Petersburg: ik ga wederom naar Veliki Novgorod, zo'n 170 km. ten zuidoosten van Sint-Petersburg. De stad viert dan dat Rusland 1150 jaar bestaat. Daarover volgende week meer.
Een gebied waar in Rusland nog veel ruimte voor verbetering is, is het milieu. Na anderhalve week hier in Rusland gezeten te hebben vind ik al dat 'groene' gedoe in Nederland eigenlijk maar vrij zinloos. Wij gaan verantwoord in Toyota Priussen rijden, scheiden ons afval in achttien categorieën en schaffen heel stoer de gloeilamp af. Ondertussen wordt in Rusland al het afval op een grote hoop gegooid en stoten auto's hier iets meer roetdeeltjes uit per kuub. Alle lampen branden op energie waar weinig groen aan te bekennen valt. Onze inspanningen, met onze 17 miljoen inwoners in Nederland, is een druppel op een gloeiende plaat (verhit op Russisch gas). Alleen al in Sint-Petersburg en Moskou wonen bij elkaar zo'n 15 miljoen mensen, en dan heb ik het nog niet eens over de rest van Rusland die het niet zo nauw neemt. En dan heb je China nog.
Dat wil niet zeggen dat ik niets om het milieu geef. Ik zou hier graag een schonere lucht willen ruiken zoals ik thuis gewend ben, want waarschijnlijk zal het inademen van Peterburgse lucht m'n levensduur wel een half jaar verkorten. Laten we daarom eerst in deze landen eens de meest basale problemen oplossen voordat wij geld over de balk smijten met onzinnige subsidies en een verbod op gloeilampen.
Overigens denk ik wel dat er spaarlampen in de kroonluchters zitten van de Peterburgse metrostations.
Toch zijn de uitlaatgassen die je op straat ruikt niet genoeg reden om me terug te laten verlangen naar Nederland. Sint-Petersburg is een prachtige stad met veel gezichten. Je hebt het centrum met haar paleizen en kathedralen, op het Vasiljevski-eiland bevind je je zowaar in Rome, en als je wat richting het zuiden afzakt naar de Moskovsky Prospekt hangt er toch een beetje een zweem van de Sovjet-Unie. Het heeft allemaal z'n charme, vind ik.
Maar Sint-Petersburg is ook een levendige stad, ook in de minder mooie delen. Tussen al die grauwe flatgebouwen in de buitenwijken schuilen vele parkjes en speeltuintjes (zonder wipkippen), maar ook heel veel winkeltjes, kraampjes en eetgelegenheden. In Nederland is het allemaal wat meer gescheiden: dit is woongebied en dat is om te winkelen. Bovendien zijn veel supermarkten hier 24 uur per dag open, inclusief de zondagen. Al die bedrijvigheid zorgt ervoor dat er altijd volk op de been is, ook tot in de late uurtjes. Ik weet eigenlijk niet hoeveel klandizie een supermarkt om 4:30 uur 's ochtends aantrekt, want rond die tijd heb ik zelf vrij weinig behoefte om me naar een supermarkt te begeven.
Overigens is het aantal apotheken hier fenomenaal. In andere landen zie ik sowieso meer apotheken dan ik gewend ben, met name Duitsland komt zo in me op. Hier is de apotheekconcentratie nog wel wat hoger, ik weet zo drie apotheken te zitten binnen 5 minuten lopen (waarvan eentje in het appartementencomplex zit waar ik verblijf). Apotheken worden steevast opgevolgd door sushi-restaurants, opgevolgd door zoomagazins (dierenwinkels). Ik denk dat deze drie soorten zaken denk ik wel 60% van de commerciële instellingen opvullen hier in de stad. Dus als medicijnen, sushi of (huis)dieren je ding zijn, is dit een walhalla. Mogelijk dat dit niet uniek is voor Sint-Petersburg, maar misschien ook voor andere steden zoals Moskou. Dat ga ik volgend weekend eens controleren.
Komend weekend zal deels besteed worden buiten Sint-Petersburg: ik ga wederom naar Veliki Novgorod, zo'n 170 km. ten zuidoosten van Sint-Petersburg. De stad viert dan dat Rusland 1150 jaar bestaat. Daarover volgende week meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten